آتشی که در این هفته ها در استرالیا ست و در تابستان در مقیاس دیگه ای در کشور بود با این اوضاع اب و هوا و تغییر شرایط اقیلم ها در هر لحظه می تواند اتفاق بیفتد.

بخاطر داشته باشیم ایده بزرگ کشتی هوایی بنده سال ها است خاک می خورد و توجهی رو چه از داخل و یا خارج جلب نکرده است.فرض بگیریم کشی هوایی آماده و عملیاتی بود الان در کمک رسانی در استرالیا چه می توانست انجام دهد.

به شرایط دقت کنیم:

گرمای شدید-توربولانس گرمایی و دود..... بدون نیاز به باند و تخصص های بالای اماده سازی و نگهداری با قابلیت حمل بارهای بسیار سنگین می تواند کارایی عالی داشته باشد.

آیا وقتش نشده چشم ها رو بشوییم و دوباره نگاهی بیندازیم.

ممنون

و اعلام همدردی با اسیب دیدگان استرالیایی.

 

 

 

 

 

 

 

 

با ارزوی سلامتی برای همه.

 

 

کانادا سرزمین پهناوری است و تامین و مدیریت آن مستلزم منابع فراوانی است ازجمله نیروی انسانی! وجود و بهره برداری از کشتی های هوایی می تواند حلال بسیاری از مشکلات باشد.

دلایل بهره وری بالای کشتی هوایی رو می توان این گونه لیست کرد:

1- عدم نیاز به راه سازی و نگهداری از انها

2-عدم نیاز به تامین منابع حفاظت از راه و موارد مورد نیاز در زمستان ها

3-پشتیبانی راحت از کشتی هوایی

4-تحویل کالا و خدمات در محل

5-سریع الوصول بودن دسترسی به مناطق صعب العبور و یا سخت

6-نگهداری اسان از پرنده

7-تکنولوژی مناسب برای کشورهای کمتر توسعه یافته و فقیر جهان در شرایطی که فقرا، فقیر تر می شونند زیرا ثروت دیگه منابع نیست بلکه تکنولوژی است مثلا حتی در فقیرترین جاهای جهان مردم موبایل و اینترنت رو دارنند ، این در حالی است که حتی نمی دانند این تجهیزات چگونه ساخته می شونند و کار می کنند.

8-رسمی شدن خودروهای ، خودران و تامین منابع دیتا برای آنها، زیرا این خودروها در شرایطی هوشمند هستند که باهم در ارتباط باشند و استفاده از کشتی هوایی ایده ال واهد بود در شرایطی که ماهواره برای همه کشورها راحت الوحصول نیست.

9-حفاظت از منابع و جنگل ها با تغییرات سریع آب و هوا ، کشتی هوایی می تواند از گشت تا اطفای حریق و حتی مرزبانی و تامین امنیت مرزها و نجات از بلایای طبیعی کاربرد داشته باشد.

10- و غیره................. استفاده های بی شماری رو می توان نام برد ماند فرانسویها که گشت تفریحی بر فراز پاریس رو با کشتی هوایی راه انداختند بجای ساخت تله کابین و سایر روش ها.

در فیلم زیر بررسی دقیق که انجام گردیده و دلایل آن رو خواهیم دید.

با تشکر 

حسن

تبریز

 

 

 

 

 

مدتی نبودم در حال طراحی و ساخت پرینتر سه بعدی بودم بالاخره اماده گردید و تحویل حامی مالی اش شد

 

خب خوشبختانه بر خلاف کشتی هوایی ام این یکی پروژه ام  حامی داشت

 

الان اماده و ساخت و تحویل برای عموم هست امید حامی دولتی هم داشته باشد برای تولید انبوه؟

 

 

 

 

 

 

 

 

ممنون

 

 

 

با آرزوی بهترین ها براتون

ممنون

حسن

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

خب امید نگاه کوتاه امسال که از ارشیو تحقیقاتی فلایت سازان حاصل آمد استفاده ببرید.

ممنون

حسن

مقدمه:

 

شرکت Goodyear Tire & Rubber Company یک شرکت تولید تایرهای چند ملیتی امریکایی است که در سال 1898 توسط Frank Seiberling تاسیس شده و در Akron، Ohio واقع شده است. Goodyear تایرهای اتومبیل، کامیون های سبک، کامیون های سبک، موتور سیکلت، SUV ها، اتومبیل های مسابقه ای، هواپیماهای، تجهیزات کشاورزی و ماشین آلات سنگین زمین را تولید می کند.

 

این شرکت به نام آمریکایی چارلز گودیر ، مخترع لاستیک جوش خورده نامگذاری شده است. اولین رینگ های Goodyear محبوب شد زیرا آنها به راحتی قابل جدا شدن بودند و نیاز به تعمیر و نگهداری کمی داشتند.

 

Goodyear نیز برای Goodyear Blimp شناخته شده است. گرچه Goodyear از اوایل دهه 1900 تولید بالابرها و بالن ها را ساخت، اولین گوی تبلیغاتی در سال 1925 پرواز کرد. امروزه این یکی از آیکون های قابل تشخیص تبلیغات در آمریکا است. این شرکت موفق ترین سازنده تایر در تاریخ فرمول یک است، با شروع، برنده و مسابقات سازنده بیشتر از هر نوع تولید کننده تایر. پس از فصل 1998 از ورزش خارج شدند . این تنها فروشنده تایر برای سری NASCAR است.

 

Goodyear یک جزء سابق از میانگین صنعتی Dow Jones است .  این شرکت در سال 2013 یک ساختمان جدید ستاد مرکزی را در آکرون راه اندازی کرد.

 

بخش اول:

 

اولین کارخانه Goodyear در سال 1898 در آکرون در اوهایو افتتاح شد. سیزده کارمند اصلی، لاستیک های دوچرخه و کامیون، پد های غلتکی لاستیکی و چیپ های پوکر را تولید کردند . این شرکت با ظهور خودرو رشد کرد.

 

فرانک سایبرلینگ در سال 1901 هنری فورد را با لاستیک های مسابقه ای ارائه داد. در سال 1903، پل ویکس لیچفیلد یک حق ثبت اختراع برای اولین تایر خودرو بدون استفاده از خودرو صادر کرد. در سال 1908 فورد مدل T خود را با لاستیک Goodyear نصب کرد. در سال 1909 Goodyear نخستین تایرهای هواپیما را ساخت.

در سال 1911 Goodyear شروع به آزمایش با طراحی بالون کرد . بعدا هواپیما و بالن های مشاهده برای سرویس هوایی ارتش ایالات متحده در طول جنگ جهانی اول تولید شد . قابلیت های حمل و نقل و شناسایی که Goodyear ارائه داد، به طور قابل توجهی به پیروزی متفقین کمک کرد.

 

در سال 1916، Litchfield زمین در منطقه فینیکس مناسب برای رشد پنبه طولانی اساسی، مورد نیاز برای تقویت لاستیک در لاستیک پیدا کرد. 36000 هکتار خریداری شده توسط شرکت Southwest Cotton کنترل شد که با رییس جمهور لیچفیلد تشکیل شد. (این شامل سرزمین هایی است که به شهرهای گودایر و لیچفیلد پارک توسعه می یابد.)

 

در سال 1924، لیچفیلد، به عنوان معاون رئیس جمهور گودیر، سرمایه گذاری مشترک با شرکت Luftschiffbau Zeppelin آلمان را برای تشکیل شرکت Goodyear-Zeppelin متهم کرد.

 

در سال 1926 Goodyear بزرگترین شرکت لاستیکی در جهان بود. فقط چهار سال پیش، به علت رقابت شدید، مجبور شد موقتا تولید لاستیک های مسابقه را متوقف کند. با این وجود، محبوبیت تایر Goodyear در مدار مسابقه منجر به تقاضای مردمی برای بازگشت نام تجاری شد.

 

 

توسعه:

 

 

در 5 آگوست سال 1927 Goodyear اولین پیشنهاد عمومی خود را داشت و در بورس اوراق بهادار نیویورک ثبت شد . 

 

در سال 1930 Goodyear پیشگام بود که بعدها برای هواپیماهای کوچکتر به عنوان " لاستیک های تاندرا " شناخته می شد - مجموعه ای از چرخ های لولایی / تایر که به اصطلاح فشار کم تورم کم "Airwheel" بودند، در اندازه های تا 46 اینچ (117 سانتی متر) قطر 

 

برای شصت سال بعد Goodyear رشد کرد و تبدیل به یک شرکت چند ملیتی با درآمد چند میلیارد دلاری شد. او در سال 1935 رقیب کلی اسپرینگفیلد تایر خود را به دست آورد. در طول جنگ جهانی دوم، Goodyear هواپیماهای F4U Corsair را برای ارتش ایالات متحده تولید کرد. Goodyear 30 در میان شرکت های ایالات متحده در ارزش قراردادهای تولید جنگ در رتبه 30 قرار دارد. [8] جنگ جهانی دوم باعث انحلال مشارکت Goodyear-Zeppelin در دسامبر 1940 شد. تا سال 1956، آنها یک کارخانه پردازش هسته ای در اوهایو داشتند.

 

در سال 1944 Goodyear یک شرکت تابعه در مکزیک با شرکت Compañia Hulera ، SA de CV ، Compañia Hulera Goodyear Oxo، SA de CV یا Goodyear Oxo تاسیس کرد.

 

انتقال تیرهای شعاعی - مشکلات

از پنج شرکت بزرگ تایر آمریکایی در سال 1970، امروز تنها Goodyear مستقل باقی مانده است، به علت چالش تکنولوژی تایر شعاعی و پاسخ های متنوع.در آن زمان، کل صنایع تایر ایالات متحده ، تکنولوژی قدیمی تر را تولید کرد. برآورد شده است که به کارخانه ها با مجموعه ای جدید از ماشین آلات و ابزار برای ساخت این محصول جدید بین 600 تا 900 میلیون دلار باشد. این مقدار قابل توجهی در یک تجارت حاشیه ای با درآمد فروش در میلیاردها کم بود. 

 

بازار آمریكا به تدریج به سمت تایر شعاعی تغییر یافت، همانطور كه ​​قبلا در اروپا و آسیا مورد استفاده قرار گرفته است. در سال 1968، Consumer Reports ، یک مجله تاثیرگذار آمریکایی، برتری ساختمانی شعاعی را که در سال 1946 توسط Michelin توسعه یافت، تایید کرد.

 

وقتی Charles J. Pilliod Jr در سال 1974 مدیرعامل شد، او با تصمیم عمده سرمایه گذاری در مورد تایر شعاعی مواجه شد ، که امروزه تقریبا 100 درصد از بازار را تشکیل می دهد.  با وجود انتقاد شدید در آن زمان، Pilliod به شدت در کارخانه های جدید و ابزارهای ساخت تایر شعاعی سرمایه گذاری کرد.

 

سام گیبارا، که در سالهای 1996 تا 2003 رهبر گودیر شد، متوجه شده است که بدون عمل Pilliod، Goodyear "امروز در دسترس نخواهد بود". 

 

فروش سال 1969 به بیش از 3 میلیارد دلار رسید، پنج سال بعد فروش بالغ بر 5 میلیارد دلار شد و عملیات در سی و چهار کشور انجام شد. در سال 1978، کارخانه اصلی آکررون به یک مرکز فنی برای تحقیق و طراحی تبدیل شد. در سال 1985 فروش جهانی بیش از 10 میلیارد دلار بود.

 

Goodyear Aerospace ، برگزاری که از شرکت هواپیمایی Goodyear پس از جنگ جهانی دوم توسعه داده شد، یک ابر رایانه برای مرکز فضایی ناسا گادارد در سال 1979، MPP . شرکت تابعه در سال 1987 به شرکت لورال در نتیجه بازسازی فروخته شد.

 

در سال 1987 Goodyear مشارکت تجاری با خرده فروش تایر کانادایی Fountain Tire را شکل داد .

 

 

در خاتمه با ما همراه باشید با فیلم های داستان گودییر ----- GoodYear

 

 

حال به داستان کشتی های هوایی ساخت گودییر GoodYear می پردازیم.

 

 

 

 

 

برای کشورهایی نه چندان ثروتمند و نه چندان دانش محور که تازه در حال شروع هستند کشتی هوایی دیدگاه عاقلانتری می تواند باشد البته حتما می گویید پس هند چی؟ الان هم خیلی ها در انجا محروم هستند و کنار خیابان متولد می شونند و همانجا هم می میرنند! این کاملا درست است با این حال باید دقت کنیم که هند کشور عقلانی محور و پر جمعیت است بعبارتی عقل امور را به پیش می برد با اینکه نمی تواند تمام مشگلات را حل نماید با اینحال همان عقل حکم می کند این ملت موفق باشند.با تمام کاستیها موفق! بلی.

حال باید بقولی چشم ها رو شست و جور دیگر نگریست...............!

باید  واقعیات را دید تا کی باید منتظر بود و فقط بهانه آورد؟! بزودی با برقی شدن حمل و نقل در جهان عصر فروشندگان و راحت خوران نفتی به سر خواهد آمد پس بیاید فکر راحت الحلقوم و سرراست رسیدن به هدف رو رها کنیم و از جای سخت وارد کار شویم.

من مدتهاست این ایده رو مطرح کردم و باخورد هم داشت حتی از سازمان هواوفضا که بخش بادکنک هوا کنش تازه برپا شده است البته خوب هست و لی آیا هدف همان بالا کردن یک آنتن و اینترنت است ! آیا با یک دکل ساده هم نمی شد چنین کاری صورت داد! باید دقت کرد هدف بزرگتر و با اهمیت تر است اگر ما خود را کوچک نشماریم و به نخبگان مثبت نکریسته و ایمان داشته باشیم موفق خواهند شد.

در فیلم زیر بررسی استفاده از کشتی هوایی بجای ماهواره ذکر میشه و اهمیت و نقاط مثبت آن ذکر خواهد شد امید مورد توجه واقع گردد.

خارج از جو بودن و ثبات گرانش آن ونبود جو

ارتفاع بالا و آنتن دهی بالا

قدرت فضایی

صاحب تکنولوژی هوا و فضا بودن

گرانقیمتی آن

عدم امکان تعمییرات

گران بودن تکنولوژی کاربری آن در زمین

اختصاصی بودن آن

راحت الوصول بودن آن

تکنولوژی عمومی تر آن

امکان تعمییرات و پشتیبانی راحت آن

قابل الحصول بودن آن برای همه

تجهیزات نه چندان گرانقیمت

گسترش تکنولوژی کشتی هوایی به مسیر های جدید

صاحب تکنولوژی هوایی سبک تر از هوا بودن

مشکلات جوی

عدم ثبات که با سیستم های مدیرت پروازی جدید کاهش می یابد

صدمه دیدن های احتمالی

در دسترس بودن راحت برای همه و دشمنان

و غیره را می توان مطرح کرد با توجه به موضوعات و راحتی کار با کشتی هوایی برای شروع ملت هایی مثل ما بسیار ایده آل خواهد بود و چند کاربردی بودن طرح بسیار حائز اهمیت است بر خلاف ماهواره.

ممنون

حسن

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

  

ممنون از همراهیتون

 

 

فیلم نمایش این موضوع:

 

 

 

ایده ساخت یک بالون بالابر متغیر برای اولین بار در اوائل سال  2000 به آلن هندلی رسید. او در آوریل 2004 برای ثبت اختراعات اروپا، آمریکا و هنگ کنگ ثبت نام کرد. همه اعطا شد. 

در سال 2007، آلن هندلی، از طریق یک سری سخنرانی ها در کنفرانس ها و سمپوزیوم های مربوطه در سراسر جهان، آگاهی جهانی را در مورد پتانسیل عظیم بالادستی بالابرهای بالادست آغاز کرد. در مجموع، سخنرانیها به 11 رویداد جداگانه (که در زیر اشاره شده است) انجام شد و منجر به ایجاد Varialift توسط بیشتر متخصصان به عنوان فن آوری امیدوارکننده برای ارائه محموله های بالادستی گسترده شد. 

یک بخش از یک بالون نمونه اولیه در سال 2010-2011 برای تست مفهوم بالانس متغیر ساخته شد. این پروژه در نوامبر 2011 به اتمام رسید و پرواز آزمایشی با موفقیت انجام شد و این واحد با استفاده از واحدهای شناور متغیر، تحت کنترل کامل زمین قرار گرفت. آقای دیوید بیکن، یکی از دوستان بلند مدت آلن هندی، اولین مردی بود که در هوا برداشته شد. 

از سال 2012، آلن هندی، مدیر عامل شرکت Varialift Airships Plc و مدیر ارشد توسعه کسب و کار ارنستو Soria Garcia تمرکز خود را بر افزایش مالیات برای حرکت به ساخت و ساز در مقیاس کامل. آنها همچنین تصمیم گرفتند مکان مناسب برای اولین سایت تولیدی را شناسایی کنند. در این دوره، آنها همچنین طراحی فرایند تولید، طراحی مفهوم مونتاژ خودرو را طراحی کرده اند. 

از سال 2012 تا 2016، هندی و سوریا با تعدادی از مقامات محلی در فرانسه ملاقات کردند که برای جذب سرمایه گذاری برای نادیده گرفتن فرودگاه ها و تاسیسات نظامی شرکت کردند. موافقتنامه در نهایت با ریاست یور و لوئر، شهر Chateaudun و وزارت دفاع فرانسه در سال 2016 به دست آمد. شرکت Varialift Manufacturing SARL در نوامبر 2016 به درستی راه اندازی شد و استخدام طراحان و کارکنان خط تولید آغاز شد. 


سخنرانی ها و رویدادها: 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بازار جهانی

طبق گفته سرایسکس ، بازار تدارکات جهانی به ارزش 4 تریلیون دلار در سال است که 70 میلیارد دلار هزینه حمل و نقل هوایی و 2 تریلیون دلار ترابری در جاده ها است. پرند های سبک تر از هوا در نهایت درصد قابل توجهی (احتمالا بخش عمده ای از) حمل و نقل هوایی جهانی را تامین می کنند و بخش کوچکی، اما هنوز هم بسیار ارزشمند از تجارت جاده ای موجود در جاده ها، مخصوصا برای کالاهای طولانی، بزرگ و سبک هستند.

Varialift منحصر به فرد است در آن زمانی که بر روی زمین می تواند سنگین تر از هوا باشد و می تواند با وسیله نقلیه محموله درایو بارگیری شود.

پس از بارگیری، بارهای محموله ایمن می شود و بالون بالابر به صورت عمودی به هوا بدون استفاده از موتور محرک حرکت می کند. این به لطف واحدهای شناور متغیری Varialift است.

Varialift به صورت عمودی و از طریق فشرده سازی آسانسور گاز سنگین تر از هوا می شود و برای بارگیری و تخلیه پایدار است.

Varialift کاملا سفت و سخت و مدل های اولیه قادر به حمل بار از 50 تا 250 تن می باشد. مدل های بزرگتر با بار مصرف تا 3000 تن قابل تصور است.

کشتیهای هوایی Varialift میتوانند بدون استفاده از انرژی به طور نامحدود پرواز کنند. این بدان معنی است که محموله های بزرگ (به عنوان مثال، بنای الکتریکی، تیغه های توربین بادی و برج ها، مخازن تحت فشار راکتور هسته ای و مبدل های حرارتی، ساختارهای پیش ساخته مانند حفاری های نفتی) می تواند بر روی کابل ها کاهش یابد. محموله دارای محدودیت وزن است، اما هیچ محدودیت اندازه عملی وجود ندارد.

نسل اول موشک های واریلیف توسط موتورهای استاندارد هواپیما بوجود می آیند. اما بیرونی آلومینیومی سفت و سختی را ارائه می دهد که توانایی تولید انرژی خورشیدی را در مدل های بعدی فراهم می کند. انرژی لازم برای بالا بردن کشتی هوایی  لازم نیست و سرعت می تواند براساس قابلیت دسترسی به انرژی خورشیدی متفاوت باشد.این به این معنی است که خدمات هزینه صفر کربن، سوخت صفر امکان پذیر است. در حال حاضر هیچ تدارکات جایگزین قابل توجهی وجود ندارد که بتواند انتشار کربن صفر داشته باشد، بنابراین ما انتظار داریم که این ویژگی به یک بخش قابل توجه و رشد بخش مصرف کننده "سبز" تجاوز کند.

در حالی که تمرکز اولیه بر روی بارگیرهای باربری است، پتانسیل واضح برای فناوری بالابر متغیر برای استفاده از سیستم های ارتباطی استاتیک و قابل حمل (شبه ماهواره ها) وجود دارد. مزایای استفاده از ماهواره ها: هزینه کم یا بدون راه اندازی، قابلیت بازپرداخت / ارتقاء قابلیت بارگیری، تداخل صفر از سکوهای دیگر، قابلیت مانور، تأخیر سیگنال بسیار کمتر نسبت به ماهواره های ژئواسترایی، و راه اندازی رایگان ارتعاش (باز کردن امکان استفاده از اجزای موجود در موشک ماهواره های پرتاب شده) قدرت از خورشید PV و باتری در دسترس خواهد بود.

فیلم های این پروژه آینده دار:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

با تشکر

حسن

 

 

 

گروه کاری JP  در شهر انچو کوردووا کالیفرنیا قرار دارد در تلاشند تا حد امکان پرواز بالون و کشتی های هوایی را بدست آورنند و در این زمینه به نتایج جالبی از امکان دست یابی به لبه بالایی جو و فضا دست یابند و حتی امکان استفاده از بالون ها و کشتی هوایی ارتفاع بالا که مقرون بصرفه نیز می باشند برای امور ماهواره ای هم مورد توجه قرار گرفته است.

در28 اکتبر سال 1959 ناسا در استفاده از بالون برای امور فضایی شکست خورد و بالاخره در 1962 سه سال بعد از اولین تلاش ناموفق توسط یالون ها در امور فضا استفاده و عکس هایی تو دریافت نماید ولی این تلاش نیز ناموفق بود.

 

 

 

 

در تصویر زیر پدر پروژه اکو  ویلیام جی سالیوان را مشاهئه می نمایید.

 

 

نظریه سالیوان:

(1) نظریه Aero را. سالیوان به طور طبیعی تجزیه و تحلیل خود را از نقطه نظر تئوری آیرودینامیک آغاز شده است. او از نظریه می دانستند که "نیروی پسا تجربه شده توسط یک ماهواره در اندام بیرونی جو زمین به طور مستقیم به تراکم جو متناسب بود." این بدان معنی است که "اگر کشیدن می تواند اندازه گیری شود، چگالی هوا را می توان یافت." بنابراین، در چند دقیقه اول از تجزیه و تحلیل خود، سالیوان کل مشکل به اندازه گیری کشیدن ماهواره ای کاهش داده بود. ¹⁰

(2) شکل و اندازه. چقدر باید ماهواره ای و چه شکل؟ سالیوان یک کره را انتخاب کرد. چنین شکل ثابت حذف مشکل ناحیه پیشانی ماهواره نسبت به جهت حرکت، و آن را نیز ساده شده سوال از اندازه ماهواره است.

(3) نیروهای کشیدن. سالیوان در کنار یک نظر گرفتن مکانیک آسمانی تبدیل شده است. بر روی پد خود از کاغذ، او شروع به بازی با معادلات کلاسیک برای نیروهای کشیدن در بدن به عنوان آن را در یک مسیر بالستیک حرکت می کند از طریق اتمسفر و در مدار اطراف زمین است. پس از چند دقیقه از کار ریاضی، که در طی آن او به طور مداوم خود یادآوری است که موفقیت این آزمایش بستگی به ساخت ماهواره به کشیدن آیرودینامیکی بسیار حساس، سالیوان متوجه شدم که او باید یک ماهواره جرم بسیار پایین نسبت به سطح جلویی آن تدبیر. این ماهواره می تواند یک کره بزرگ، اما مواد حوزه را نمی تواند چگالی آن از چگالی را به ماهواره غیر حساس به کشیدن هوا بسیار آن برای شناسایی بود. فقط یک شی با نسبت کم جرم به جلو منطقه را می توان در اطراف با مقدار بسیار اندکی هوا تحت فشار قرار دادند.

(4) ملاحظات طراحی. بدون محقق که در چنین جایی متنوع از شایستگی های فنی به عنوان لانگلی، که تنها NACA آزمایشگاه آیرودینامیک با سازه بود بخش تحقیقات، طولانی می تواند با تجزیه و تحلیل طراحی پرواز خودرو ادامه بدون در نظر گرفتن مسائل مربوط به وزن، بارهای، کشش کار می کرد، و تمامیت ساختاری کلی. مشکلات ساختاری حوزه سالیوان است ممکن است جدی، برای سبک تر وزن (کمتر یا جرم)، ضعیف تر از ساختار. با استفاده از این دانش متعارف در مورد استحکام ساختاری در ذهن، سالیوان قدر از بارهای که ساختار های ماهواره ای خود را مجبور به مقاومت در برابر مداقه. محاسبات نشان داد که بار بر روی کره خود، یک بار در فضا، می تواند کاملا کوچک، بالغ بر شاید تنها یک صدم به یک هزارم وزن است که حوزه را در بقیه بر سطح زمین روبرو می شوند. از این رو، او نتیجه گرفت که ماهواره ای تنها نیاز به یک پوسته نازک، به عنوان نازک آلومینیوم فویل شاید به عنوان عادی.

[ 160] اما در اینجا معضل بود. در مدار، حوزه می بارهای قابل اغماض و تنش برخورد در ساختار آن، اما برای رسیدن به فضا، آن را مجبور به زنده ماندن یک رعد انفجار خاموش و شتاب-رعد و برق مانند از طریق متراکم، هوا خشن. سالیوان می دانستند که او می تواند یک ماهواره ای برای محیط فضا به تنهایی طراحی نیست. نه، یک ساختار باید طراحی شود به "مقاومت در برابر بزرگترین بارهای آن خواهد شد به سراسر عمر مفید آن قرار گرفته است." این ماهواره باید به مقاومت در برابر شتاب احتمالا به عنوان بالا به عنوان 10 Gs در آن 1000 نفر به 10000 بار بار ساختار خواهد بود به در مدار قرار بود. برای زنده ماندن، ماهواره نمی تواند صرفا از یک پوسته نازک هستند؛ آن را مجبور به قدر قوی باشد و چنین نسبت بالایی از جرم به منطقه ای که این امر می تواند غیر حساس به کشش هوا دقیقه و در نتیجه "شکست هدف از وجود آن است. '' ¹¹

نیمه شب بود، نزدیک و سالیوان، جادوگر علمی یار لنگلی، هنوز هم در پشت میز هتل نشسته، نشسته بر شاخ از این معضل. در نهایت، در ساعات اولیه صبح، او در یک راه حل ممکن وارد: چرا حوزه از یک ماده نازک است که می تواند به یک دماغه مخروطی کوچک تا خورده بسازد؟ اگر حوزه می تواند به صورت چسبیده به ظرف قوی بسته بندی شده، آن را به راحتی می تواند مقاومت در برابر بارهای شتاب برخاست و از طریق حرارت دادن شدید صدمه ندیده است. پس از ظرف حمل بار به مدار رسید، ماهواره ای تا شده می توانند آشکار و پنوماتیکی را به شکل باد. پیدا کردن وسیله ای برای تورم نیست نباید مشکل باشد. در هر دو صورت یک مخزن کوچک گاز فشرده مانند نیتروژن، و یا مایع که به آسانی به یک گاز تبخیر، و یا حتی برخی از مواد جامد است که تبخیر به صورت گاز (مانند مواد مورد استفاده در ساخت mothballs) می تواند مورد استفاده قرار گیرد برای به انجام رساندن تورم. (او ظاهرا تا به حال هنوز استفاده از هوای باقی مانده به عنوان عامل تورم تصور کرد، چون در Shotput 1) تقریبا هیچ فشار هوا در حال گردش به دور ارتفاع وجود داشته، به طوری که مقدار کمی از گاز کار انجام دهد. "واضح است پس از آن،" سالیوان نتیجه گرفت، "این است که چگونه ماهواره ای به حال به کار. '' ¹²

(5) مصالح ساختمانی. دیگر به سوالات مهم هنوز هم پاسخ مورد نیاز است. مطمئنا، اگر او مفهوم خود را از یک ماهواره تورم به پانل علمی معتبر روز بعد ارائه شده است، کسی که او را مشخص بخواهید مواد ساخت و ساز آن است. مواد تا به حال به اندازه کافی انعطاف پذیر خورده، به اندازه کافی قوی به مقاومت در برابر بودن آشکار و متورم به شکل و به اندازه کافی سفت نگه داشتن حتی اگر توسط ریز سوراخ شکل آن است.سالیوان خواص مواد که با او آشنا بود بررسی و به سرعت متوجه شدم که "هیچ یک از آنها راضی همه مورد نیاز است." بعد او سعی مواد ترکیب. تشکیل ورق فلز نازک به برخی از اشکال مورد نظر یک روش استاندارد در بسیاری از صنایع تولیدی بود، اما ورق فلز به اندازه کافی نازک برای پوست های ماهواره ای خود را به راحتی در طول تاشو و آشکار پاره شود. شاید، فکر اوسالیوان، برخی از مواد سخت اما قابل انعطاف، چیزی شبیه به یک فیلم پلاستیکی، می تواند به فویل فلزی پیوند می خورند. ¹³

در اینجا یکی دیگر بخش مهمی از پاسخ به مشکل طراحی ماهواره سالیوان بود: یک ساندویچ یا ورقه ورقه فویل مواد فلز و پلاستیک [ 161] فیلم. "من فشرده می تواند برابر یک ماهواره ساخته شده از چنین مواد به طوری که از آن می تواند به راحتی مقاومت در برابر حال وارد شدن به مدار حمل و نقل، و یک بار در مدار، من به راحتی می تواند از آن باد tautly، کشش چین و چروک از آن و تشکیل آن را به یک کره که پوست را به اندازه کافی سفت باشد به طوری که آن کروی تحت بارهای فشار آیرودینامیکی و خورشیدی دقیقه بدون نیاز به حفظ فشار گاز داخلی خود باقی بماند. " ¹⁴ چنین ماهواره ای نازک پوست خواهد بود تا ایرودینامیک حساس که حتی مقدار دقیقه از کشیدن یک تغییر قابل توجه در مدار آن می شود. محققان بر روی زمین می تواند حوزه پیگیری، اندازه گیری آن و زمانی که آن را تحت فشار قرار دادند و حتی کمی کردن البته، و در نتیجه محاسبه چگالی هوا در آن بخش از جو است.

(6) محدودیت دما. دوست یک ماهواره ساخته شده از مواد مانند رشد در حالی که خیلی سرد در سایه زمین بوده که فیلم های پلاستیکی می ترد و شکستن از هم جدا؟ سالیوان حساب که این می تواند یک مشکل نیست که او چند فیلم پلاستیکی است که می تواند دمای بسیار پایین مقاومت در برابر دانست. نگرانی واقعی گرما بود. قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید ممکن است ذوب شدن و یا غیر این صورت آسیب فیلم خارجی. اما این، بیش از حد، به نظر می رسید یک درمان داشته باشند. محاسبات خشن نشان داد که دمای بالا می تواند توسط دوپینگ خارج از ماهواره را با یک رنگ حرارت را منعکس کنترل می شود. برخی از فلزات حرارت را منعکس حتی ممکن است انجام این کار بدون رنگ، اگر آنها می تواند به یک فویل فلزی ساخته شده است.

(7) ردیابی ماهواره ای. یکی از مشکلات باقی مانده است: استفاده از ردیابی ماهواره ای. به عنوان یک عضو از پنل تحقیقات جو موشک بالا، سالیوان با تکنیک های ردیابی در حال حاضر آشنا بود. این افراد شامل روش رادیو ساخته شده را به شبکه Minitrack نیروی دریایی که در آن هدف را به دنبال شود انجام یک فرستنده رادیویی یا چراغ کوچک است. این سیستم را می توان برای پروژه های ماهواره ای پیشتاز به تصویب رسید. متاسفانه، روش رادیو ردیابی برای مفهوم ماهواره ای سالیوان کار نمی کند. اگر علائم رادیویی به حوزه خود متصل بود، آن را به طور قابل توجهی به جرم ساختاری اضافه کنید، در نتیجه کاهش حساسیت حوزه به کشش هوا. تنها راه برای پیگیری کره، به نظر می رسید، نوری بود، با دوربین های خاص و یا تلسکوپ.

پیگیری یک ماهواره نوری زمانی که ماهواره ای می شود از چیزی به عنوان روشن و بسیار بازتابنده ورق فلز جلا، دشوار نخواهد بود ساخته شده است؛ با این حال، ردیابی نوری محدود مشاهده ماهواره ای به ساعت گرگ و میش. در تمام زمان های دیگر، بازتاب از ماهواره را نمی خواهد عملی است. در شب های ماهواره ای در سایه زمین شود و از این رو هیچ نور خورشید به منعکس کننده به ردیابی ابزار و یا ناظران بر روی زمین دریافت می کنید؛ در نور روز، ماهواره نور منعکس، اما که نور را از دیدگاه های پراکندگی و اشعه های خورشید را در جو پایین تر متراکم زمین محو شده است.

سالیوان می دانستند که ردیابی ماهواره ای در هر زمان از روز و در شب تنها با رادار ممکن بود. به عنوان یک عضو یار لانگلی، او تنگاتنگی با ردیابی رادار از مدل های موشک آشنا بود؛ در والوپس جزیره، آن را یک روش معمول و روزانه به مدت چند سال بوده است. مانند [ 162] سالیوان مشکوک، مشکل این بود که رادارها به اندازه کافی قدرتمند برای انجام این کار، حتی اگر ماهواره ای به بزرگی یک خانه بودند، نمی خواهد برای  چند سال در دسترس است به خاطر آنها هنوز در حال توسعه بود.

سالیوان بالا

تست بالون ارتفاع بالای سالیوان با موارد جدید برای حل مشکلات بالون ها در ارتفاع بالا و فضا مانند انفجار آنها و شرایط فضا

ساخت پوسته محافظ همراه بالون

استفاده از لایه های مخصوص فلزی برای بالون

 

 

تمامی این پروژه در مرکر تحقیقاتی در لانگلی انجام شدند.

 

اما امروز گروه JP سعی دارنند پروژه فوق را دوباره با تکنولوژی امروز به سرانجام برسانند.

 

کشتیهای هوایی و مدارپر جنجال

بخش جنجالی موضوع ارسال کشتی هوایی به ارتفاع بالا و شتاب گیری آرام آن در مدار است در این ارتفاع بالون متوم شده و در فضای تاریک و روز روشن هم قابل دید است ارتفاع کاری این کشتی هوایی 140000 فوتی خواهد بود.این بهترین ارتفاع است برای سرعت گیری و رسیدن به مدارات بالاتر.

تلاش های تیم JP را مشاهده می نمایید:

 

عکس های فرستاده شده از ارتفاعات بالا و لبه فضا

کشتی هوایی در فضا:

 

 

در شرکت JP تحقیقات گسترده ای برای ساخت نوع مخصوصی از کشتی هوایی برای امور فضایی و ارسال ماهواره به لبه فضا در حال انجام است در فیلم زیر نمونه یک روز کاری را در شرکت JP می توانید مشاهده نمایید.

 

 

 

 

 

مصاحبه جان پاول نویسنده و نظریه پرداز استفاده از بالون و کشتی های هوایی در امور فضایی

قسمت اول:

 

 

قسمت دوم:

 

 

قسمت سوم:

 

 

قسمت چهارم:

 

 

قسمت پنجم:

 

 

یکی از پرواز های انجام شده:

 

 

پروژه ارسال ساخته ای دانش آموزی به فضا بعنوان نوعی ماهواره و نیز بررسی امکان استفاده از کشتی هوای هوایی در سایر کرات:

 

 

بلند پرواز ترین کشتی هوایی جهان:

 

 

تیم JP در حال برسی و ساخت مدل جدیدی از کشتی های هوایی است که بتواند در امور فضایی کاربرد داشته باشد

پروژه Ascender:

ایجاد Station فضایی برای بارگیری و توقف فضاپیماها و حتی ارسال کننده ها به فضا و مسافران فضایی

سفر در فضا با کشتی هوایی

استفاده از چتر بالونی در هنگام ورود به جو

حمل کننده فضاپیماها به لبه فضا و ارسال آنها به فضا

ضمن تشکر

حسن

 

 

 

شرکت آمازون هم در حال جستجو برای سریع تر و دائمی شدن تحویلات خود می باشد از جمله خودروهای خودران که مورد توجه هستند.

در این راستا شرکت آمازون استفاده از کشتی هوایی را مورد توجه قرار داده است.

 

 

 

 

 

 

 

با آرزوی بهترین ها براتون

حسن

شرکت بمبردیر که با بنیانگذار خوش فکرش معروفه از سورتمه و قطار تا هواپیما می سازد و منشا بسیاری از طرح های اولیه به او نسبت داده میشه!

Joseph-Armand Bombardier کارش را با کار روی سورتمه خودرویی شروع کرد و منشا ایجاد حمل و نقل در کانادا گردید.

مدل اولیه:

 

و تکمیل مدل ها:

 

 

 

 

ادامه فعالیت ایشان به اکثر شاخه های حمل و نقل از جمله قطار و در نهایت هوا و فضا رسید ه است.

فعالیت این شرکت در این صفحه سایت از سال 1930 تا حال را نشان می دهد.

http://www.bombardier.com/en/about-us/history.html

فیلم زیر تاریخ بمبر دیر می باشد:

 

از ارهای ایشان در کانادا الهام بخش سایرین نیز بوده و پروژه هایی تعریف شده است.

کشتی هوایی هم از قدیم در کانادا بوده و خورد توجه واقع شده است پرواز آن توسط زپلین ها مورد توجه بوده است:

پرواز کشتی هوایی زپلین در مونترال:

 

استفاده از کشتی هوایی برای امور پست:

 

 

طرح های فعلی مورد توجه برای کشتی هوایی در کانادا:

 

 

 

 

 

 

فعالیت های خصوصی افراد هم که معتقد به کشتی هوایی هستند در کانادا ادامه دارد مانند پروژه کشتی و هواپیمای هایبرید سولار شیپ solarship می باشد

این هواپیما و بالون پرنده از موفق ترین ها در این زمینه بوده و از نیروی خورشید برای حرکت بهره می برد.

 

 

فیلم زیر نحوه کار را نمایش می دهد.

 

 

 

یکی از فعالین بسیار صبور در کانادا فکر کنم آقای Barry Prentice می باشد که البته با مقاومت های شدیدی هم همراه هست.

 

فیلم مصاحبه با ایشان که بسیار شباهت به بازجویی دارد:( آن هم از طرف کسی که حتی در بچگی یه هواپیمای کاغذی هوا نکرده!!!)

 

 

فیلم تلاش ها:

 

 

در خاتمه هم داستان پرواز و تاریخ آن در کانادا تقدیم می گردد ! ما رو باش قرار بود اسپانسر بگیریم و عملا کار کنیم و حالا داستان پرداز شدیم.

 

 

 

 

 

از ایشان تصاویری باقی است که در ادامه خواهید دید.

Larry Walters

 

بعد از ایشان افراد دیگری هم تلاش کردند.

حالا رکوردار پرواز با صندلی که هنوز رکوردش پا برجاست!

 

 

قیمت هر پرنده حدود 23 میلیون پوند

 

 

 

با تشکر

حسن

به امید روزی که ما هم جرات و شجاعت کار های نو کردن و پیشرفت را داشته باشیم.وقتی خواستم این مطلب را بنویسم بیاد مهندس آرین افتادم ایشان زمانیکه هنوز اتوموبیل ها و برقی شدن آن در حد حرف بود وارد کار شد و با بی مهری ایرانیان که 400 سال است ادامه دارد با چشمان اشک آلود کنار رفت.در ابتدای این مطلب یادی از ایشان نماییم.

 

 

حرف های به به (قشنگ)!

 

 

ادامه داستان!

 

 

 

 

 

 

یا این تصویر!

و تصاویر فانتزی که منتشر شده است

اما واقعا داستان  البرتو سانتوس دومونت چیست؟

البرتو فرزند یه بازرگان برزیلی است که برای تحصیل و زندگی به اروپا آمد و ماندگار شد مثل همه ما که بریم برگشتی وجود ندارد! علاقه او به مقوله پرواز از دوران نوجوانی بود و با امکانات و حال و هوای آن روز اروپا و جهان غرب و عطش شدید برای تکنولوژی و پیشرفت ،  فضای موجود برای عملی کردن رویایش را یافت.

 

زاده	۲۰ ژوئیهٔ ۱۸۷۳
مرگ	۲۳ ژوئیه ۱۹۳۲ میلادی

خب برام جالب است که اولین مرد پرنده با کشتی هوایی بمعنای واقعی اینقدر گمنام باشد. البته اتولیلینتال هم هست ولی نام البرتو سانتوس دومونت مورد بی مهری شدید است با مدرک این را نشان بدهم!

این فیلم در خارج تهیه شده است:

مرسی

حسن

 

در پست های قبلی در مورد سرمایه گذاری و ساخت کشتی هوایی در انگلستان مطلب مفصلی داشتم.دریروز هم در برنامه کلیک هم به موضوع پرداخته بود که من آن را ادیت کردم و در این قسمت برایتان قرار می دهم.

اندازه کشتی هوایی:

آشیانه:

اهداف:

 

و بالاخره فیلم BBC و برنامه کلیک:برنامه 95-02-21

 Helicarrier